Openbaar vervoer

Openbaar vervoer in Sri Lanka



De meest aanbevolen vervoerswijze als je een rondreis maakt of alleen een transfer van A naar B wil is auto-met-chauffeur danwel taxi; en voor korte afstanden driewielers (tuk-tuks). Veel toeristen, en zeker niet alleen backpackers, willen het OV gebruiken voor hun hele reis of delen ervan; soms mede om meer van de lokale cultuur te ervaren. Dit sticky artikel probeert je te helpen navigeren in het vrij complexe OV-systeem van het eiland. We beginnen met de meest fijnmazige optie maar ook de ‘zwakste schakel’ namelijk bus, daarna de weinige binnenlandse vluchten (al dan niet betaalbaar) en tot slot trein – in principe de eerste keuze op de weinige routes die met trein te doen zijn.

Introductie en bus voorbeelden
Wereldwijd, dus ook in Sri Lanka, is het belangrijk om je verwachtingen op het juiste niveau te leggen rond vervoer. En dat zelfs in steden als Colombo, ook daar is privévervoer in het algemeen nadrukkelijk sneller omdat er vrijwel geen goed filevermijdend OV bestaat. Die verwachting moet zijn ‘OV is prachtig om me goedkoop van A naar B te brengen, maar in de praktijk moet ik veelal van C naar D en dat is een gigantisch geplan en overstapgedoe om dat met OV te doen’. Hoewel het Lankaanse OV beduidend fijnmaziger is zeker op het platteland dan in Europa, geldt dus simpelweg dat eenzelfde route met OV gemiddeld 50-60% meer tijd kost dan met auto. Dit wordt veroorzaakt door overstappen, wachten op vertrek van je trein of bus en bij private buses ook nog eens door wachtpauzes onderweg.
Om wat meer gevoel te geven enkele positieve en minder positieve uit het leven gegrepen ervaringen met bussen.

‘We hadden geen zin om de dure taxis van het vliegveld te nemen. We liepen naar buiten, de twee parallelle rijbanen oversteken, en tegen het buitenhek geparkeerd stond bus 187 te wachten. Hij stond op het punt te vertrekken (2 x per uur overdag). Voor een luttele 53 roepie per persoon bracht hij ons naar Fort in 1.30 uur, en onderweg in de stad haalden we heel wat taxis en tuktuks in. Later hoorden we dat er ook een relatief frequente EX03 Expressway bus is, die doet het in 45 tot 60 minuten maar kost wel 2-3 x zoveel (nog steeds minder dan 1 euro). Het inhalen in de stad gaat makkelijk omdat bussen en vrachtwagens in de verkeerschaos ‘bovenaan de pikorde’ staan, alle kleinere en meer kwetsbare vervoermiddelen zijn bang voor hen; misschien nog een beetje extra vanwege de ghettoblasters die een harde muziekbeat overal in de bus lieten horen...’

‘We namen de airport-Kandy bus in de late avond, na eerst de 187 bus als shuttle naar de Katunayake bus stand. Omdat de wegen muisstil waren verwachtten we dat de bus veel sneller zou gaan dan de zeker 3 uur van overdag. Mis poes. In vrijwel elke grotere en kleinere tussenstop wachtte de (private) bus tot vijf minuten, in de hoop op meer passagiers en daardoor meer winst voor het busbedrijf. Later begrepen we dat dit standaardgedrag (de hele dag door) is voor alle Lankaanse private buses; daardoor varieeren de reistijden maar beperkt tussen spitsuur en rustige uren. Tijdens spitsuur gaat het verkeer langzaam maar hoeven ze nauwelijks te wachten op passagiers, in rustige tijden kunnen ze doorkachelen op de weg maar vindt de conducteur de bus vaak niet vol genoeg en wordt weer gewacht. Dit is geen volledig vrije keuze van de busbedrijven maar een gevolg van het systeem: de licentie die ze krijgen is niet gebaseerd op een vaste dienstregeling of op een aantal bussen, maar voor een vastgesteld aantal ritten.’

‘We wilden van Bentota naar Unawatuna met onze rugzakken, en stonden netjes bij de haltepaal aan de weg. Vreemd genoeg reden zeker 10 (!) bussen die duidelijk nog zitplaatsen vrij hadden gewoon voorbij, en de bus die we uiteindelijk kregen reed maar tot Ambalangoda. Later begrepen we dat busconducteurs en -chauffeurs nogal een hekel hebben aan passagiers met meer bagage dan het kleine tasje dat Srilankanen gebruiken. De reden is dat ze door hen minder ‘sardientjes in een blik’ kunnen proppen, want de bagage betekent minder sta- of zitruimte; alle niet-AC bussen laten je betalen per persoon en niet per zitplaats. Ook het feit dat in- en uitstappen met bagage meer tijd kost dan zonder kan meespelen. Dus voor de volgende keer kijken we eerst of er een plek met een 'Ali Baba' (local die ook instapt, hem/haar kunnen ze niet weigeren) is of gaan die local zelfs speciaal regelen. Indien niet, dan plannen we de ‘Franse lifterstruuk’: in Frankrijk staat de aantrekkelijke blonde dame langs de weg te liften terwijl vriendlief-met-baard-en-sandalen in de bosjes vlakbij schuilt; in Sri Lanka willen we nu de rugzakken achter een boom verstoppen en ze pas pakken zodra de bus gestopt is om ons binnen te laten’.

Bussen – informatie
Na deze ietwat subjectieve introductie nu het meer formele stuk. Er zijn twee groepen bussen in het eiland: regeringsbussen (SLTB) welke rood gekleurd zijn en ‘private buses’ die alle kleuren van de regenboog kennen. Voor de passagiers is het verschil niet groot, al vertrekken de bussen soms voor dezelfde route van een ander deel van een groot busstation. Prijzen zijn gelijk voor eenzelfde ‘type’ busdienst; belangrijkste verschil is dat SLTB bussen een diensregeling (als die er is) redelijk strikt volgen, en de truuk van wachten-op-elke-tussenstop niet gebruiken. Op de routes waar beide bussen rijden zijn vaak maar 10-20% van de ritten SLTB, dus passagiers hebben verder ook weinig keuze.
Het type busdienst is wel relevant voor wat je mag verwachten. Er zijn vijf groepen, oplopend in prijs en kwaliteit-voor-lange-afstand.

1. ‘Local’ bus, het stoptrein-idee
2. Express ‘limited stop’ bus. Een slecht uitgevoerd idee want ze stoppen nog steeds overal waar ze passagiers langs de weg zien staan of waar iemand aan het belkoordje voor stoppen trekt. Zou even duur moeten zijn als 1).
3. Semi-luxury en luxury busdienst (blauwe sticker naast het lijnnummer). Is ook ‘limited stop’ maar met iets striktere interpretatie. Rekent 50% meer dan de basisprijs. Officieel moeten ze iets betere stoelen hebben, gordijntjes en een breder gangpad dan 1) en 2) maar de realiteit is erg wisselend, hier juist zie je vaak 2 + 3 stoelen inplaats van 2 + 2 naast elkaar. Wederom officieel alleen zitplaatsen dus vrije gangpaden, maar over de realiteit hebben we het maar even niet. 
4. AC Express bus (alleen ‘private’). Rekent extra vergeleken met de basisservice, ongeveer dubbel; en hoewel dat illegaal is proberen conducteurs toeristen die halverwege in- of uitstappen toch voor de begin-tot-eind afstand kaartjes aan te smeren. Je vindt ze alleen in dichterbevolkte gebieden, bijvoorbeeld vrijwel niet ten oosten van de lijn Habarana-Kandy-Eliya. Pluspunten zijn naast de AC dat ze minder vaak stoppen, een gegarandeerde zitplaats bieden en door de dichte deuren kindveilig zijn. Minpunten zijn dat je voor grotere bagage zoals rugzakken (die in een gewone bus bijvoorbeeld voorin gratis meemogen) moet betalen voor een extra stoel; omdat het gangpad volgepropt zit met opklapbare stoeltjes geven ze het sterkste ‘sardientjes in een blik’ gevoel. Zelfs dezen kunnen geen grote bagage zoals Samsonite-achtige koffers of surfplanken aan.
5. Super Luxury (Express) Coach. Dit zijn Europees aandoende touringcars met serieuze bagageluiken, en met verplicht opengehouden gangpaden zonder opklapstoeltjes. Ze kosten per km ongeveer 3 x de basisprijs. Deze worden gebruikt voor de EX03 en EX01 services over de twee Expressways, maar ook voor allerlei andere veel minder frequente lange-afstandsservices die soms ook deels over de Expressway gaan. Alleen de meer lange-afstandsroutes onder deze lijnen kennen reserveringen (soms verplicht!), zie verderop voor wat websites. Ze kunnen van SLTB zijn of private.

De groepen 1) – 3) zijn standaardbussen, zonder AC; naast stoelen hebben ze een gangpad dat veel staanplaatsen biedt. En allen hebben heel, heel weinig bagageruimte vergeleken met een Europese lijnbus. Vaak bij de achterbank, bij de versnellingsbak van de chauffeur en een kleiner of groter compartiment aan onder- of achterkant. Dat laatste is niet altijd een goed idee, want er zijn (o.a. in het zuiden) gevallen gerapporteerd dat een lokale medereiziger precies zag welke duur lijkende bagage daar (op suggestie van hemzelf en/of conducteur) naartoe gebracht werd. En zelf na niet al te lange tijd bij een busstation uitstapte en met die bagage richting noorderzon verdween, terwijl de toerist pas bij zijn/haar eindbestemming een leeg bagagecompartiment zag. 
Zoals gedemonstreerd met het “lifters” verhaal is de beste manier om aan boord te komen zodanig te plannen dat je de bus neemt vanaf het beginpunt; of als dat niet kan tenminste vanaf een busstation want daar moeten ze sowieso stoppen. Maar bij het tussenstop-busstation is er minder kans op een zitplaats en/of plek voor rugzakken etc. dan bij het beginpunt-busstation. Het comfort van deze standaardbussen is ‘nivootje nul’, het zijn i.h.a. bussen met uitermate starre schokbrekers van Indiaas ontwerp. Het is voor alledrie sterk afgeraden om met jonge kinderen te reizen – onderste leeftijdsgrens is iets van 7-8 jaar. De reden is dat ze met altijd open deuren rijden op onverantwoord hoge snelheid en slalommend tussen de gaten in de weg en tegenliggers door; juist omdat je geregeld zult moeten staan is er veel spierkracht en concentratie nodig om nabij de deuren je vege lijf én je bagage binnenboord te houden.

Busstations
Dan nog wat informatie over de busstations (bus stands). Het beste punt in elke stad/dorp waar ze zijn om je reis te beginnen of over te stappen. In de meeste plekken zijn ze niet moeilijk te vinden, al zijn ze naar goed Brits gebruik ;-) geregeld mijlenver van de treinstations; het idee van OV-knooppunten vind je helaas vooral in het Europese continent. En ze zijn veelal overzichtelijk en modern genoeg (met drietalige bordjes) om de weg te vinden; bij twijfel wijzen de Srilankanen je graag de juiste ‘bay’ (perron) aan. Slechts drie plekken hebben zodanig grote en versnipperde busstations dat enig aanvullend advies kan helpen.

1. Pettah/Colombo: het belangrijkste busstation voor (AC) Express busdiensten naar o.a. Galle en Kandy, en aan het verste zuidoostpunt EX01 naar Matara/Galle, is Bastian Mawatha. Dit ligt ongeveer 400 m oostelijk van Fort treinstation, aan zuidkant van Olcott Mawatha, deels verscholen achter de markt en winkels. Er zijn echter nog zeker 3-4 op honderden meters van elkaar gelegen andere delen van het ‘bus station’. Lijn EX03/187 naar het vliegveld bijvoorbeeld vertrekt van een perron van het SLTB busstation aan de noordkant van Olcott Mawatha, ongeveer tegenover Bastian Mawatha, en lijn 187 (de langzame lijn die 24 uur rijdt, EX03 is alleen overdag) vertrekt vanaf Bastian Mawatha één van de perrons het dichtst bij de ingang.
   Let op met AC Express of gewone bussen met een bordje '187-Expressway'. Ze vragen de prijs voor een EX03 maar minimaal zijn ze tussen Pettah en de E03 oprit al relatief langzaam, omdat ze op elke straathoek stoppen en soms zelfs minuten wachten om meer passagiers te trekken. En in een geval rapporteerde een toerist zelfs dat de bus, toen hij bij de E03 oprit niet vol genoeg was, gewoon de oude Negombo Road ging volgen. Waardoor de rit meer dan 2 uur duurde en sommige toeristen hun vlucht misten.
2. Kandy: de meeste SLTB lange afstands busdiensten vertrekken van het ‘good shed’ busstation ten noordwesten van het treinstation. De meeste AC expressbussen vertrekken van tegenover het treinstation, ze zijn geparkeerd aan weerszijden van de hoofdweg naar het centrum. Deze leidt naar de ‘Clock Tower’ alwaar het andere grote deel-busstation is, met vele regionale diensten bijvoorbeeld naar Pendeniya (Peradeniya Junction treinstation). Aan de rechter (zuid-)kant van die hoofdweg zie je Bogambara Bus Terminal; dit is een nieuw busstation dat in fasen open gaat en veel van de andere lokaties moet gaan vervangen.

Het derde busstation, Airport/Katunayake, is een andere diersoort ;-) Hier eerst de kaart, dan de redenen waarom het zo complex werkt, als derde de ‘bouwstenen’ van de dienstregeling en tot slot het reisadvies voor elke hoofdbestemming van aankomende reizigers.




Voor de kaart natuurlijk schouderklopje voor Google. De vier rode merktekens die erin geplaatst zijn betekenen het volgende:

• B-A: halte bij Arrivals. Hier staan alleen bus 187 dag en nacht en bus EX03 tussen 6 uur ochtend en 8 uur avond. ** Nota bene: net als bij ETA-visa zijn er hier 'tijdelijke' situaties waardoor de faq accuratesse niet 100% gegarandeerd kan worden. Zomer 2019, na de extra veiligheidsronde, was B-A weer terugverplaatst naar het parkeerterrein nabij T2 maar voor hoe lang is geheel onduidelijk. **
  
• B-G: Het algemene busstation, ook wel aangeduid als Avirawatte of Katunayake bus stand
  
• T1: De tuktuk ‘bay’ aan de westkant dicht bij Arrivals. Ze staan hier zelden te wachten, het wordt primair gebruikt voor afzetten (want dichterbij de terminal is het verboden voor hen.)
  
• T2: de gate die het luchthaventerrein met diens wegen verbindt met de openbare weg. Dus bij Arrivals uitgang ongeveer 150 m naar links lopen en dan de twee rijbanen oversteken. Dit is de dichtstbijzijnde plek bij Arrivals om een tuktuk naar je toe te wuiven, want ze mogen niet op het luchthaventerrein zelf komen.

Vervolgens de historische redenen voor de complexe struktuur. Die zijn heel anders dan voor bijvoorbeeld de Colombo en Kandy busstations; die zijn simpelweg uit hun ooit bedachte jas gegroeid. De Katunayake airport gebouwen zijn in hun huidige vorm neergezet tijdens de burgeroorlog, en die had als onderdeel terroristische aanslagen. Daarom is het ontwerp gemaakt om het ‘aanvalsoppervlak te minimaliseren’: alle binnenkomende voertuigen werden streng gecontroleerd. Een publiek busstation, altijd wat chaotisch en vrij toegankelijk, als deel van de airport, was te riskant; inplaats daarvan werd B-G die toch al voor de nieuw groeiende Free Trade Zone nodig was als overstappunt ingericht. De airport had alleen één speciale (witte) shuttlebus service, met strikte controle op binnenkomende bagage en passagiers, van en naar B-G.

Natuurlijk is na de oorlog het systeem zo ‘vrij’ mogelijk gemaakt, maar wegen en gebouwen hebben nu eenmaal een erg lange levenscyclus. Daarom gelden nu de volgende regels oftewel ‘bouwstenen’.

• De enige OV-bussen op het luchthaventerrein zijn 187 en EX03; voor meer zou simpelweg geen ruimte zijn. Hun eindpunt vanaf Colombo moet het Departures-gebouw zijn, en daarna rijden ze door naar halte B-A om langzaam weer te vullen.
  In de praktijk stoppen veel bussen op B-G inplaats van hun plicht te doen. Er zijn verdenkingen dat dit komt doordat de tuktuk mafia bij het busstation aan hun commissie betaalt voor iedere passagier die door hun voor de resterende 800 meter voor een ‘zacht prijsje’ vervoerd wordt.
• Voor de 800 respectievelijk 1200 meter tussen B-G en Arrivals respectievelijk Departures zijn deze Colombo-bussen gratis. Dit is omdat ze de oude gratis shuttlebus vervangen. Op deze manier kan bijvoorbeeld iemand die na aankomst naar Kandy wil gratis naar B-G reizen.
• De belangrijkste andere routes naast Colombo die langs het busstation rijden en aldaar stoppen zijn Negombo-Airport-Kurunegala (-Kandy) en Negombo-Airport-Kegalle-Kandy maar er zijn ook een aantal minder populaire routes. Kurunegala is het overstappunt voor bussen naar Dambulla (en Habarana/Sigiriya), en ook een optie voor Anuradhapura. Maar een andere route om A’pura te bereiken is via Negombo-Puttalam.
• Bus 187 gaat dag en nacht, ’s nachts slechts 1 x per uur. Bus EX03 rijdt bij daglicht.
• (Voor de volledigheid: er is ook een treinstationnetje aan het eind van de weg die je van vliegveld naar busstation brengt. Ten eerste is het meer dan 2 km wandelen en ten tweede heb je er vrij weinig aan. De stoptreinen richting Colombo zijn wanneer ze dat punt bereiken i.h.a. al zo volgeladen dat een passagier met bagage kansloos is, en voor richting Negombo is de afstand zo kort dat het na eerst 2 km wandelen weinig zin heeft.)
  
  
  

Ook nog als toegift het reisadvies vanaf airport voor de belangrijkste bestemmingen.

• Colombo: gewoon bus 187/EX03 vanaf Arrivals halte. Zie waarschuwing onder Pettah/Colombo voor AC Express of gewone bussen met een bordje '187-Expressway'.
• Kandy: eerst moet je naar B-G. Dat is ofwel 1200 meter wandelen (langs Departures gebouw), ofwel de 187/EX03 bus gratis nemen (kan langer wachten zijn), ofwel naar T2 lopen en een tuktuk vinden die geen te hoge prijs vraagt. Vanaf B-G neem je een Kandy bus. Let wel dat die soms geen zitplaatsen kunnen hebben omdat ze uit Negombo komen, een enkele toerist gaat daarom eerst naar Negombo en stapt daar in dezelfde bus ;-)
  Let wel dat komend vanaf Kandy (of Kurunegala-Dambulla) niet deze complexe tweetrapsraket via B-G nodig is. Vraag de chauffeur/conducteur gewoon om te stoppen op de hoofdweg dicht bij T1 en loop via de gate naar Departures. Voor landende passagiers, dus vertrekkers met de bus, werkt de truuk om zonder tussenstap van Bus Stand een bus te snaaien (bij T2) vrijwel niet. Het is namelijk slechts een informele stop/haltepaaltje, en boven had je al gelezen dat chauffeurs die aldaar toeristen met bagage zien niet afremmen maar plankgassen…
  
• Negombo: het advies is hier om geen bus te nemen doch tuktuk of taxi. Door het complexe systeem met B-G tussenstap en dus 2 buslijnen kan het zomaar 1 uur duren voordat je bij Negombo bus stand bent. Privé vervoer, niet echt duur vanwege de korte afstand, is voor dat stukje 20 minuten.
  
• Dambulla en verder (zie boven): eerst moet je naar B-G, zie de Kandy-uitleg voor de drie mogelijkheden. Vervolgens een bus voor Kurunegala: bestemming kan Kurunegala zijn of Kandy-via-Kurunegala (maar er zijn ook Kandy bussen die een andere route volgen!) Overstap in Kurunegala.
• Galle, Unawatuna, Mirissa, Tangalle (en zelfs Hikkaduwa): de volledig-OV optie is via Colombo en aldaar bus/trein, zie boven. Een volg-optie is de expressbus van Fort/Pettah (Ongeveer 3 x per uur en een reis van 3 uur, waarvan de helft (!) in de Colombo stadsjungle.) Deze is slechts weinig sneller dan de gewone trein of de kustweg-bus. Sinds kort rijdt een aantal EX01 bussen door van Matara naar Hambantota (richting Tissa-Yala of zelfs Monaragala bij Ella), en dat levert wel fors snelheidsverschil op met bijvoorbeeld de trein. Er is ook een 'hybride' optie. Twintig minuten taxi (Rs 3000 +tol) of een uur tuktuk (helft) naar Kadawatha busstation en daar de EX01 bus met bestemming Galle of Matara. Totale reisduur iets van 3 uur (meer met tuktuk) en dat is maar weinig minder dan de veel duurdere taxi, en beduidend minder dan hele-route-bus omndat die laatste Colombo moet binnengaan en dan (2e bus) weer uit moet zien te komen inplaats van er met een grote boog omheen te reizen zoals in het hybride model.
  
  

Nachtbussen
Een ander interessant onderwerp zijn de reistijden; zie verderop voor info over dienstregelingen. In zijn algemeenheid kun je 'frequente' (wat dat is zal van de route afhangen) bussen verwachten tussen half zes - zes in de ochtend en half zeven in de avond. Voor langere routes kan een bus natuurlijk pakweg nog om 8-9 uur te zien zijn omdat ie om 4-5 uur begonnen is. Deze reistijden sluiten aan bij de maatschappij; Srilankan doen niet veel buiten hun huis en onmiddelijke omgeving na zes-zeven uur 's avonds, en winkels/markten sluiten ook erg vroeg naar Aziatische maatstaven. Er zijn nachtbussen, misschien 1-2 x per uur

• Op hoofdroutes zoals Colombo-Jaffna, Colombo-Airport, Colombo-Kandy en Colombo-Galle-Katagarama, met de normale non-luxury bussen.
  
• (Al minder zeker op semi-hoofd routes zoals Negombo-Airport-Kandy)
• Op vele superluxury long-distance routes. Ook dezen vrijwel allemaal van/naar Colombo. Zie de boekingssites onder voor frequentie en reserveren.

Websites
Tot slot wat website-links. Maar verwacht écht geen online dienstregelingen, de meesten zijn ofwel niet online (‘wie Internet kan betalen neemt toch een taxi?’ wordt er vaak gedacht) of verouderd. Dus rondvragen bij het busstation of bij je accomodatie is het beste advies; voorbereiding met onderzoek naar welke route-overstappen je moet nemen kan dan weer deels op sites zoals dit Prikbord.

Dienstregeling met routes

Wat andere routesites:
Route1
Route2
FB groep (na FB inloggen geen verder lidmaatschap vereist)

colombofort.com/sri-lanka-bus-routes/

1.bp.blogspot.com/-jhCLOtdnT0c/T_e5lH5kL5I/AAAAAAAAElk/n-YkUeHKNPI/s640/bus+route+map+sri+lanka.jpg
(Voor centraal Colombo)
pbs.twimg.com/media/DSf82-JUIAAAB3m.png:large

Google Maps is qua Directions en dan Bus-icon aanklikken voorbij de pilot-fase, en even goed als deze routesites. Hij bevat ook vertrektijden, maar die moet je helaas m.u.v. voor SLTB bussen met een flinke korrel zout nemen.

Wat Super Luxury Services (Oostkust en Noorden)
Superluxury1
Arugam services
Superluxury3
Ella-Matara-Galle-Colombo 2 x per dag




Sites met online stoelreserveringen:
Reserveringssite1
Reserveringssite2 (Regerings-expressbussen)
Reserveringssite3
Algemene site voor sommige superluxe bussen en deel van de treinen


Binnenlandse vluchten
Naast een enkele exprestrein zoals Colombo-Jaffna is dit de enige OV-vorm die duidelijk sneller is dan auto met chauffeur. Infrastructuur in de vorm van binnenlandse vliegvelden is er echter haast niet, en mede daardoor ook nauwelijks betaalbare routes. Ook de enige resterende Helitours route, Ratmalana-Trinco-Jaffna, wordt nu maar 3 x per week gevlogen omdat de trein een té concurrerend alternatief bleek.

Helitours biedt ‘zeer schappelijke prijzen’ (rond de USD 50-75 voor een enkeltje). Ze zijn gebaseerd in Ratmalana, en dat ligt ten zuiden van Colombo en dus minstens 1.30 uur transfer van Katunayake International Airport.

Vluchtschema

Ze zijn veilig en vliegen op tijd, maar zijn zoals veel overheidsondernemingen slecht administratief georganiseerd; een website die al anderhalf jaar alleen de vluchten naar Trinco-Jaffna meldt en niet de terugvlucht is niet echt attractief ;-) Boeken op de website of per e-mail is dan ook een uitdaging. Het kan geen kwaad het eerst te proberen, ALS het helemaal goed gaat ondanks alle dode links etc. dan krijg je aan het eind een okay melding en tijdens de eerstvolgende kantoordag wordt het e-ticket gemailed. Boeken per telefoon of door baliebezoek is de reserve-optie en gaat als er plaats is wél altijd goed, net als boeken via een lokale reisagent.
Fitsair is een concurrent van Helitours met nog wat jongere reputatie. Officieel vliegen ze 1 x per week Colombo-Batticaloa en 3 x per week Colombo-Jaffna, op andere dagen dan Helitours.

fitsair.com/
Cinnamon Air biedt een veel ruimer aanbod dan deze wee, maar de prijzen zijn in het superluxe segment; minimaal USD 200 voor een enkeltje, dus bijvoorbeeld 2 x zo duur als een retour voor een veel langere vlucht vanuit India. Hun vliegtuigen hebben zowel wielen als drijvers; afhankelijk van de plaats landen ze op water of op een startbaan. Ze bedienen o.a. met dagelijkse vluchten oostkust (Trinco/Batti/Arugam), Kandy, Casthelreagh-Hatton en aan de zuidwestkust o.a Koggala-Galle, Dickwella (Tangalle) en Mattala of Weerawila (bij Hambantota-Yala). Er is een binnenlandse terminal op Katunayake airport, en bij Colombo stad landen ze in een groot meer in een oostelijke voorstad bij het parlement (Water’s Edge/Rajagiriya). Als je ze overweegt, zorg altijd voor een plan-B voor als ze dicht bij de vertrekdatum annuleren en je geld terugstorten. Door hun kleine vloot (enkele vliegtuigen) en door de weergevoeligheid van water 'aerodromes'- slecht zicht mag niet - komen annuleringen wat vaker voor.

Tot zover de reguliere lijndiensten. Daarnaast biedt een aantal airlines waaronder de twee bovengenoemde chartervluchten aan, inclusief helicopters – maar dat is geen Openbaar Vervoer doch privévervoer.



Trein

Dit is beslist het meest comfortabele OV binnen redelijke budgetgrenzen. Maar, om eerst maar eens te werken aan het mooie woord verwachtingsmanagement oftewel “je verwachtingen op het juiste niveau te leggen”: het netwerk is vergeleken met West-Europa nogal beperkt. Dat komt doordat de rails primair gelegd zijn voor vervoer van vracht over de routes waar dat lucratief was; bijvoorbeeld hogere bergpassen zijn altijd alleen met een autoweg ontsloten, aanleg van rails was te duur. Sommige treinen, met name de (Colombo-) Rambukkana-Kandy/Peradeniya-NanuOya/Eliya-Ella-Badulla route, zijn zelfstandig een toeristische topattractie vanwege het adembenemende uitzicht; zeker vanaf Nanu Oya is dat veel beter dan wat vanaf de autoweg te zien is. Dus zelfs voor auto-met-chauffeur reizigers is een treinrit in de bergen zo ongeveer een must-see.

Een kaart van het netwerk vind je hier



met als kleine korrektie dat alle blauw gestippelde stukken nu klaar zijn m.u.v. de lijn van Beliatta naar het oosten. Een mooi gestileerde kaart (ah la Paul Mijksenaar, die o.a. Nederlandse OV-kaarten maakte) vind je hier www.yamu.lk/trains


Klassen

We beperken ons hier tot de dagtreinen; nachttreinen hebben 2e klas stoelen (‘sleeperettes’) en primitieve ‘berths’, verderop leggen we uit waarom het gewoon geen goed idee is hiermee te reizen. Ze worden allemaal geëxploiteerd door Sri Lanka Railways oftewel SLR; er zijn/waren echter twee privébedrijven die een deal hebben waardoor ze op een aantal routes 1-2 eigen (luxe) wagons mogen koppelen aan de gewone SLR trein.

Een eerste onderscheid tussen de opties is het comfortniveau. Verschillen zijn beperkt, in de tabel verderop het onderscheid tussen 1e en andere klassen. SLR heeft vier klassen. Derde klas is zeker niet slecht en ook niet viezer dan de andere wagons; de stoelen zijn veelal 2 + 3 naast elkaar dus wel wat krap. M.u.v. de alleroudste treinstellen zijn het netjes met kunstleer beklede stoelen-banken; ‘power sets’ voor forensisch verkeer rond grote steden zijn een ander verhaal, die hebben zowel in 2e als 3e klas kunststof stoelen. 2e klas is prima en heeft 2 + 2 stoelen. De twee soorten 1e klas hebben geen voordelen qua beenruimte en zijn wederom 2 + 2. De ‘Observation cars’ hebben een groot glazen raam aan de achterkant, en zitten in principe ook altijd aan de achterkant van de trein; eindstations van hun lijnen gebruiken allemaal de klassieke treinomkeer-draaischijven. Ze zijn stokoud met behoorlijk versleten pluche stoelen; als je de vier stoelen aan de achterkant gereserveerd kunt krijgen desondanks zeer de moeite waard. De nieuwere AFC wagons, of in een enkel geval zelfs hele AFC treinen, hebben kunstleren stoelen en per wagon een videoscherm met Disney- of Bollywoodfilms - zonder luidsprekers.

Hieronder een overzicht, zometeen meer over de reserveringen.









(NB: 2e en 3e klasse hebben vrijwel altijd ook niet reserveerbare wagons in dezelfde trein. Zie de dienstregelingstabellen verderop waar dat wel en niet beschikbaar is.)
Maar beslis niet te snel over welke klasse/wagontype je wilt. Kijk ook eerst welke treinrit je wilt hebben, omdat soms de door jou gewenste klasse alleen beschikbaar is op een trein die je nu juist niet moet willen nemen. Bijvoorbeeld Observation Coach tussen Colombo en Kandy zijn voor de helft der boekbare treinen voor vertrek om 6.15 en 7 uur 's ochtends, niet bepaald gegarandeerd in ieders reisschema passend. En voor de Colombo-Badulla route moet je i.h.a. trein 1007 vermijden terwijl het juist (vrijwel) de enige trein is met deze luxe klasse! De reden is dat hij het mooiste stuk, Nanu Oya (Nuwara Eliya) tot Ella-Badulla, grotendeels in het donker aflegt. Officieel is het tussen 16 en 18.30 uur voor het stuk naar Ella maar er is tegen die tijd veelal een uur vertraging. Dus voor deze mooie route zijn treinen 1005 en 1015, de 'Chinese blauwe treinen' die ook drie reserveerbare klassen kennen, het beste; en indien je de reis begint in Nanu Oya dan kan ook de 'Goods Train' (1126) - deze kent ook een Observation Coach.


Reserveringen
Dan het complexe verhaal van reserveringen. Reserveerbare stoelen zijn er nu alleen bij SLR zelf. Om een vrij complexe reeks redenen heeft die wel Internet dienstregelingen (zie straks), maar geen volledig werkende Internet reserveerbaarheid; reserveringen zijn grotendeels uitbesteed aan twee callcenters opgezet samen met telefoonbedrijven Mobitel en Dialog, hoewel veel treinstations nu toegang hebben tot hetzelfde reserveringssysteem. Dit betekent dat toeristen die vantevoren zekerheid willen hebben over een zitplaats, en voor alle ritten waar deze optie bestaat is dat sterk aanbevolen, ‘overgeleverd’ zijn aan een tussenpersoon die wél per e-mail/website bereikbaar is en de boekingen voor je doet. Indien het alleen om tickets gaat voor 200-300% van hun inkoopprijs, maar wanneer je de doe-het-zelf optie verderop leest én de lage kosten van het treinticket zelf erbij meeneemt begrijp je hopelijk dat die opslag niet onredelijk is – ze moeten soms 2-3 x kontakt met jou als boeker opnemen en het saldo slurpende belproces doorlopen (of iemand naar het loket sturen) mocht je 1e keuze niet beschikbaar zijn, en met pech jou alle geld terugstorten terwijl ze wel zelf de belkosten gemaakt hebben.

Probeer eerst of de nieuwe SLR site voor je werkt: seatreservation.railway.gov.lk/mtktwebslr/

Algemeen advies is om eerst te kijken of één van de partijen in Sri Lanka waarmee je sowieso kontakt hebt als tussenpersoon kan optreden. Bijvoorbeeld je freelance chauffeur, je reisagent (Nederlands of ter plekke), of desnoods een hotel waar je per e-mail je Agoda/Bookingcom reservering bevestigd kreeg en dat de indruk wekt ook extra service te willen verlenen. Zij kunnen een callcenter voor je bellen. 'Iemand naar een groot station sturen' kon voorheen ruimschoots maar is sinds 2019 moeilijker omdat er een grote zwarte markt ontstaan was; aankoop op station kan alleen als ze jouw paspoortnummer hebben en dan gelijk het paspoortnummer op het reserveringsbewijs schrijven. En natuurlijk vraag je het hotel van tevoren hoeveel ze rekenen, er zijn gevallen geweest dat het hotel 150% extra rekende als 'service fee' maar dat had de toerist dan ook beter van tevoren kunnen vragen.
Lukt de hotel/reisagent route niet dan kun je via googlen een aantal sites vinden die de tickets voor je boeken met creditcardbetaling, bijvoorbeeld

booksrilankatraintickets.wordpress.com/

www.visitsrilankatours.co.uk/train-tickets-1.html

www.kandytoellatrain.com


Let wel dat ze je paspoortnummer nodig hebben want dat is essentieel voor het E-ticket en diens omzetten naar een M-ticket. Het proces is daarna dat je boeking eerst omgezet moet worden in een M-ticket. Op de Mobitel.lk site staat een lijst van plaatsen waar dat kan, en die omvat een aantal grote stations en vooral Mobitel telefoonwinkeltjes in vele grotere plaatsen - inclusief het 24 uur per dag geopende Mobitel loket in de arrivals hal van het vliegveld. Dus ofwel de dag van vertrek ruimschoots op tijd op station of de naburige winkel zijn om in de rij te kunnen staan voor dit afdrukken, ofwel eerder in je reis wat plannen - bijvoorbeeld op airport. En bij winkels/stations in ietwat afgelegen plekken is het eerder plannen écht safer; reizigers meldden bijvoorbeeld ooit dat de enige printer op Peradeniya station kaduuk was en dat zowel reizigers met - destijds - Rajadhani reserveringsnummers als met SLR E-tickets langdurig op de treinstaf moesten inpraten, met vertraging tot gevolg, totdat ze dan uiteindelijk toch zonder goede tickets de trein in mochten! Overigens kun je soms ook je operator-driver naar een station sturen om je boeking op te halen, maar dan heeft ie niet alleen het paspoortnummer nodig maar ook een scan/kopie van je paspoort.

(Nog een tip: als je via een van de niet-gespecialiseerde kanalen boekt, eis een E-ticket in de e-mail. Gezien de vele mogelijke misverstanden rond boeken, zie zometeen bij doe-het-zelf, is anders de kans dat je een verkeerde reservering ontdekt als het te laat is vrij groot. )
En voor de volledigheid nogmaals benadrukt: al deze agenten zullen nooit en te nimmer een garantie geven dat je een stoelreservering krijgt zolang het vroeger dan 30 dagen voor de reisdatum is. Ze zullen zeker je boekingsverzoek accepteren, in veel gevallen ook de betaling (want anders kunnen ze opgescheept zitten met ongewenste kaarten als jij je zou bedenken); maar pas 30 dagen voor de reis gaan ze bellen/langs het loket. Met vermoedelijk vroegste-verzoekers-eerst, dus het blijft nog altijd handig om vroeg te zijn. En lukt het hun niet de reservering te maken dan zullen ze je dat gelijk melden en moet je (vrijwel) al het vooruitbetaalde geld terugkrijgen. Het is spijtig, maar niet door de agenten veroorzaakt maar door SLR met zijn handjeklap-met-callcenters; de agenten vermelden deze beperking duidelijk op hun site en in communicatie met de toerist.

Dan de doe-het-zelf optie door gewoon langs loketten te gaan. Er zijn sinds voorjaar 2017 veel stations waar dit kan. Te weten It is Aluthgama, Anuradhapura, Badulla, Bandarawela, Batticaloa, China Bay, Colombo Fort, Diyathalawa, Ella, Galle, Gal Oya, Gampaha, Haputale, Hatton, Hikkaduwa, Hingurakgoda, Jaffna, Kalutara South, Kandy, Kantale, Kilinochchi, Kurunegala, Matara, Nanu Oya, Nawalapitiya, Pallai, Peradeniya, Polgahawela, Polonnaruwa, Thabalagamuwa, Trincomalee, Valaichchenai, Vavuniya, Welikanda en Wellawatte. Nog wat meer info over Colombo. Hier zijn drie verschillende (groepen) loketten. Ten eerste kun je net zoals in o.a. Jaffna en Trinco bij elke reserveerbare expresstrein stoelen proberen te krijgen van de gewone loketten (nummers 1-10?) waar men ook voor de nietreserveerbare wagons kaartjes levert; uitsluitend voor diezelfde datum. Vervolgens kun je reserveringen op alle routes krijgen, 30 dagen vantevoren, aan loket 17 dat aan de voorkant (oostzijde) van het station ligt; er is één wachtrij/loket per route. En tot slot gebeuren omzettingen van Mobitel E-tickets naar M-tickets bij het Mobitel loket/telefoonshop, tussen loket 17 en het bagagedepot. Dialog omzettingen gebeuren vermoedelijk bij loket 17; Dialog gebruikt hier i.t.t. Mobitel niet de telefoonservicecentra voor maar de boven gegeven behoorlijke lijst stations.

Als je treinreizen zeker 5-10 dagen na aankomst in het eiland beginnen en je niet dichtbij een treinstation met loket reist kan het de moeite waard zijn om te doe-het-zelven via het callcenter; je bespaart hiermee (net als met de bovengenoemde loketbezoek-optie) de 200-300% servicekosten van de tussenpersoon, maar omdat boekingen 30 dagen voor de reisdatum open gaan is er wel wederom forse kans dat je achter het net vist. Nodig zijn:

1. Een lokale SIM van telefoonbedrijven Mobitel, Hutch of Dialog (niet van de anderen, essentieel is dat je SIM als electronische portemonnee gebruikt kan worden om het ticket te betalen)
2. De instructies op Mobitel of Dialog sites.
   Negeer de dienstregeling op de site, die is verouderd; pak bijvoorbeeld de dienstregeling onderaan deze faq
3. Goed formuleren wat je wil. De callcentre staf spreekt goed Engels maar hebben een gammel computersysteem. Zoek eerst het treinnummer op (zie SLR site en voorzover ie klopt Mobitel site) en de vertrektijd van de trein van zijn beginstation, niet de tijd van het tussenstation waarvan je wilt boeken. Bijvoorbeeld het geval van de toerist die de trein van Nanu Oya naar Colombo van 9.25 wilde. Het callcentre antwoordde ‘wij hebben alleen 8.30’ en verkocht die boeking. En dat was de trein die Badulla (vertrekstation) om 8.30 verlaat en in Nanu Oya pas 12.02 langskomt :-(
4. Wees ook erg precies wat je wilt, alles waar de SLR site en onderstaande tabel ‘reserveerbaar’ zeggen moeten beschikbaar zijn. Bijvoorbeeld voor de dagtrein Colombo-Trinco en v.v. moet je niet om een Trinco trein vragen maar om een reservering op het stuk Colombo – Gal Oya op de Colombo – Batticaloa (!) trein. Kies een segment dat ook volgens de tussenpersoon-sites reserveerbaar is, het is soms grofmaziger dan wat je zou willen; als je bijvoorbeeld wilt instappen voor de Ella-trein in Ohiya (tussen Nanu Oya en Haputale) moet je een reservering vanaf Nanu Oya kopen.
5. Zorg voor genoeg saldo op je prepaid Mobitel/Hutch/Dialog SIM voor de tickets en voor minstens 10 minuten beltijd. De callcentre-staf geeft de indruk dat hun taak (en belscript) mede is om je langer dan noodzakelijk aan de lijn te houden zodat hun baas meer belminuten verkoopt – ze vragen bijvoorbeeld ook of je M of V bent
6. En houd je paspoort bij de hand, want voor het E-ticket is dat nummer essentieel

Vervolgens nog wat tips voor als je geen reservering hebt (omdat deze trein het concept helemaal niet kent of omdat je pech had c.q. te laat was).
Wees vroeg op het station, voordat de trein aankomt. En bereid je truukendoos voor; bijvoorbeeld door via de open ramen een vrije plek te zien en een ‘bezet-vlag’ erop neer te leggen zoals een kledingstuk of een tas voordat je de worsteling begint om via de deur binnen te komen.
Nog beter: begin je reis een paar stations eerder dan het (grotere) station waar je in de buurt verblijft, al kost dit extra reistijd en roepies. Het kan zijn dat je begint met een staanplaats, maar bij binnenrollen van dit grotere station zullen heel wat mensen opstaan om uit te stappen. Jij kunt dan een stoel veroveren voordat de instappers enige kans maken. Om dit alles te demonstreren een, vooralsnog onvertaalde, gerapporteerde ervaring:

"It was absolute bedlam getting on the train in the scrum at Weligama, just a unruly mass with no manners whatsoever :-). Thought I had secured one of the last seats left, but as I stood up from it & put my bag on the rack above my seat, a man climbed over the seats from behind & refused to move, despite being asked to. In the end I had to move & stand, just unlucky that my 20kg bag on the rack somehow managed to fall onto his head as I moved it :-) Eventually got a seat at Galle, but what I saw on the rest of the journey was not good. Several times, women were actually pulled off seats where they were sitting, or basically forced off seats & made to stand so Sri Lankan men could sit there instead."

Nachttreinen
Dan een “zijspoor”, te maken hebbend met reserveringen én dienstregelingen. We noemen ze wel in de dienstregeling ook vanwege mogelijke verwarring bij het callcentre, maar meer ook niet. In het algemeen zijn ze overigens meer punctueel dan de dagtreinen, hoewel ook die laatste zelden meer dan 45-60 minuten te laat zijn verderop in de route.
De reden dat ze afgeraden worden zijn:

• De Colombo-Badulla route is gewoon te adembenemend om ‘s nachts te doen, het uitzicht zelf is een toeristische attractie die je in het donker zou missen
• Voor de andere drie routes (Jaffna, Trinco en Batti) is het kiezen tussen twee kwaden. De (2e klas) zitplaatsen zijn acceptabel, het zijn dezelfde wagons als overdag; maar voor de overgrote meerderheid van de toeristen zijn ze ongeschikt voor slapen
• De ‘1st class sleeping berths’ (kleine cabines) staan slapen toe, dát wel. Hoewel het comfort nogal te wensen overlaat; voor wie Indiase treinen gewend is, het ligt meer op het niveau van ‘3e klasse sleeper’ aldaar. Hygiene is een probleem; schoonmaak is fragmentarisch, en een reiziger adviseerde zelfs ‘om sokken te dragen en de broekspijpen daar dan goed in te stoppen, zodat de kakkerlakken niet langs je benen omhoog gaan kruipen’ ;-) Een video ter onderstreping ervan:  www.youtube.com/watch?v=K3xWvICI6eQ  .
  Maar veiligheid is misschien nog wel een groter probleem. Van veel van de cabines zijn de sloten gammel of zelfs geheel kapot; regelmatig zijn er verhalen van medepassagiers of zelfs treinpersoneel dat hiervan misbruik maakt voor diefstallen of nóg ergere geweldspogingen op slapende toeristen. De treindeuren van de slaapwagons zijn tegenwoordig ‘s nachts niet van buitenaf te openen, maar dat heeft weinig verbetering opgeleverd

Stations- en overige adviezen
Tot slot een aantal tips die niet direkt te rubriceren zijn rondom reserveringen en materiaalklassen maar zeker van pas kunnen komen. De eerste vier betreffen de keuze van je reisstation voor een bepaalde bestemming/regio.

1. Voor Unawatuna, gebruik Galle station. De meeste Expresstreinen Colombo-Galle-Matara stoppen niet in U’tuna dus het zou lang wachten worden, en bovendien ligt het station aan de totaal verkeerde kant van het dorp in relatie tot het strandgebied. Vanaf Galle neem een bus of privévervoer
2. Bentota is een station waar de dienstregelingen, ook de onderstaande, niet goed kloppen omdat SLR nergens op Internet de korrekte situatie publiceert. En die luidt dat vrijwel alle expresstreinen naast in Aluthgama (1.5 km naar het noorden) ook in Bentota stoppen. Mocht je vanuit Bentota willen reizen, kijk gewoon even op het dienstregelingsbord op het station voordat je nodeloos een tuktuk naar Aluthgama regelt. En is het reizen naar Bentota toe, vraag op je vertrekstation of de trein aldaar stopt. Weten ze dat ook niet zeker, koop een kaartje naar Aluthgama en probeer van de conducteur duidelijkheid te krijgen als je vanuit richting Colombo reist. (Kom je vanuit Galle dan zul je het automatisch merken of de trein Bentota voorbij rijdt of er stopt...).
3. Voor de Culturele Driehoek is Habarana het bestgelegen station. Van hieruit ben je snel over de weg in Dambulla en Sigiriya.
4. Voor het Passekudah/Kalkudah strandgebied, gebruik Valaichchenai station. Hoewel Kalkudah station dichterbij ligt wordt het alleen door stoptreinen aangedaan; het is overigens een indrukwekkend uitgestorven stationnetje vrij ver van de bebouwing, denk aan Western-films of de ‘Spectre’ 007-film
5. En Kandy heeft een prima station, maar omdat het grotendeels als kopstation fungeert eist het treinen met 2 locomotieven. Om die reden stopt één van de drie Badulla-treinen, die met Observation Coach wagon, niet in Kandy zelf maar alleen in Peradeniya Junction – een boeiend driehoeksstation waar platform 3 (voor deze treinen) bijna even verscholen ligt als platform 9 ¾ van Londen Kings Cross ;-) Het station ligt in het stadje Pendeniya, en kan vanaf Kandy (Clock Tower busstation) met de geregelde bus bereikt worden
6. Als je van Colombo naar het zuiden gaat en een niet reserveerbare trein hebt (dus vrijwel alle treinen), ga dan naar Maradana. We noemen ook de tijd vanaf daar in de dienstregeling; het ligt 2 km ten oosten van Fort en geeft veel meer kans op een zitplaats (2 treinen komen vanaf het noordoosten en zijn erg vol, maar dan stappen er veel mensen in Fort uit en heb je alsnog een zitplaats voordat de Fort-instappers ook maar een schijn van kans hebben)
7. Voor de omgekeerde richting: Galle is een kopstation en dat betekent dat je er beslist 10-20 minuten voor vertrektijd moet zijn. Dan al rijdt de trein binnen, en ofwel de machinist moet naar de 2e locomotief toe lopen ofwel de loc moet helemaal naar de andere zijde gerangeerd worden; bij binnenrijden van de trein kun je deelnemen aan de worsteling om zitplaatsen
8. Gewone bagage (inclusief de Samsonite-achtige koffers die voor bussen niet kunnen) is okay bij de stoelen en soms op de rekken erboven. Grote bagage zoals fietsen en surfplanken gaat prima in de treinen bedoeld voor lange afstanden; ze hebben veelal een bewaakt luggage compartiment aan één zijde van de trein. Je moet wel op tijd bij het station zijn, want dit soort bagage moet je aanmelden als vracht bij de stationschef en er moet vaak iets voor betaald worden. Een enkele lange-afstandstrein met name op de Galle-Colombo route wordt gereden met een korte-afstand ‘power set’ zonder apart compartiment, als je echt zekerheid wilt hebben van ruimte voor grote bagage kan het helpen om het station vantevoren te bellen en te vragen naar het treintype. Want ook de blauwe treinen, 2-van-de-drie op de Hill Country lijn naar Ella en ook veelgebruikt naar Anuradhapura en Jaffna, zijn power sets zonder luggage compartiment...
   

[/i][/li][li]Als je direkt na de landing op het vliegveld de trein naar het Noorden, Noordoosten of Zuidoosten wilt nemen (Anuradhapura, Oostkust, Kandy, Badulla) dan is Colombo Fort een omweg. De stations Ragama, Gampaha en Veyangoda zijn dichterbij het vliegveld en worden door een deel van die treinen aangedaan. Dus als je ‘s nachts landt en bijvoorbeeld de 6 uur ochtend treinen naar Oostkust (de enige van de dag!) of naar Jaffna wilt nemen, dan is een taxi naar één van deze drie stations soms beter. Maar zorg dan wel voor een stoelreservering (zie boven), anders heb je kans dat alle stoelen in Fort al bezet zijn en je langdurig moet staan!
[/li][/ol]

En oh ja, voor wie nog verouderde webbronnen en/of reisgidsen heeft: vergeet vooralsnog Exporail en Rajadhani. Dit waren van 2012-2017 luxe wagons gekoppeld aan enkele SLR treinen. Beiden moesten hun operaties stoppen, over de redenen waarom circuleren erg uiteenlopende verhalen.

Dienstregelingen

Onderstaande tabellen zijn zo up-to-date als mogelijk maar kunnen altijd achterlopen. Controleer daarom zoveel mogelijk ook met de officieele plansite

Dienstregeling (En wat achtergrondinformatie op http://www.railway.gov.lk). Deze site geeft ook de prijs van een kaartje aan de kassa, maar let op dat ie vrijwel altijd ook 1e klas noemt terwijl lang niet alle routes die 1e klas kennen. Deze prijs is handig om te beoordelen of reserveringen niet te duur geprijsd zijn.
Of een privésite die ook redelijk accuraat is Backupdienstregeling. En een app-versie van het geheel: apps.apple.com/bz/app/sri-lanka-train-times/id1047275079

Allen kennen echter als beperking dat ze (haast) geen overstappen herkennen, dus bijvoorbeeld een zoekopdracht voor de dagtrein Trinco-Colombo of voor veel Maradana-Galle connecties werken niet omdat de passagier moet overstappen of (Maradana-Galle) de locomotief gewisseld wordt en het technische treinnummer verandert.

Let wel: de lijnen Puttalam-Negombo-Colombo en Avissawella-Colombo bespreken we hier niet omdat ze toeristisch relatief weinig interessant zijn. Het zijn vooral forensenlijnen met hoofdzakelijk 3e klasse treinen. Ook op de stukken Veyangoda-Colombo van de oostlijn en Colombo-Mount Lavinia – Panadura – Kalutara South van de kustroute vind je veel extra stoptreinen die we niet in onderstaande overzichten noemen. Voor al deze missende stukken geldt: gebruik de online dienstregelingen.

Hill countrylijn Colombo-Kandy-Badulla (oostwaarts)




Klassen (zie uitleg vooraan):
O = SLR Observation coach
1 = (Airco) First Class, AFC
2 = Second Class
3 = Third Class


Hill countrylijn westwaarts







Kustroute Colombo-Galle-Beliatta (zuidwaarts)





Kustroute Beliatta-Galle-Colombo (noordwaarts)






Oostkustlijnen (Trinco, Pollonaruwa-Batticaloa) oostwaarts




Oostkustlijnen westwaarts




Noordlijnen Colombo-Anuradhapura-Jaffna/Mannar (noordwaarts)



Noordlijnen zuidwaarts